Berg Athos

De opname van de Berg Athos als een thema in de Slavische Epos wordt verklaard door de ondertitel van het schilderij, dat de monastieke republiek beschrijft als een orthodoxe Vaticaan en toevluchtsoord voor Zuidoost-Slaven, waar Slavische literaire monumenten worden bewaard en waarheen sinds eeuwen vrome Slaven bedevaarten maakten.

Mucha, die de berg Athos in april 1924 bezocht, was diep onder de indruk van de oeroude spirituele sfeer van de plaats. In zijn schilderij gebruikte hij opnieuw de combinatie van twee visuele niveaus, de reële en de symbolische, die hij in de eerste drie schilderijen in de serie reeds had toegepast. Met een opzettelijk gebruik van licht creëerde hij een ​​krachtig beeld van het kerkinterieur, met een ring van Russische pelgrims langs de binnenmuur, die buigen, neerknielen en de relieken kussen die de Igumen hen aan de voorkant van de iconostase presenteren. De overgang van de aarde naar de hemelse sfeer wordt bereikt door de sublieme, atletische figuren van de cherubijnen, die modellen dragen van de vier Slavische kloosters op de berg Athos: het Servische Hilandar, het Russische St Panteleimon, en de Bulgaarse Zograf en Vatopedi. Zij worden begeleid door de belangrijkste Igumen van deze kloosters. De figuren van de twee meisjesachtige engelen houden tekens van zuiverheid en geloof terwijl zij over de iconostase zweven. De geestelijke scène culmineert in een mozaïek van de Theotokos in de apsis.