De Hussietenkoning George van Podiebrad

Op vrijdag 13 augustus, 1462 was er een bijeenkomst aan het koninklijk hof in de oude binnenstad van Praag, voorgezeten door koning George van Podiebrad, waarin Utraquists en katholieken, met inbegrip van de bisschoppen van Wrocław en Olomouc, deelnamen.

Voor de Koning verschijnt Fantinus de Valle, een doctor in de rechten en oorspronkelijk een lid van de delegatie die door George van Podiebrad zelf naar Rome werd gezonden, om van paus Pius II een bevestiging van het Compact van Bazel te verkrijgen en in het bijzonder van het recht om de communie in beide vormen te ontvangen. Fantinus echter keerde terug in de rol van een pauselijke legaat met de weigering van de paus. Hij riep George op, zich Rome te onderwerpen, wat George verontwaardigd weigerde.

Mucha’s poging, George te presenteren als tegenwicht voor de Roomse Kerk liet hem Fantinus van het karakteristieke profiel van paus Pius II te voorzien. Een omgegooide stoel herinnert ons eraan, dat de legaat niet werd toegestaan, in een plaats van eer te zitten, als vergelding voor de respectloze behandeling van de Boheemse delegatie in Rome. Naast Fantinus staat Jan van Rabštejn, Proost van Vyšehrad, in de rol van tolk, omdat George geen Latijn verstond. Het resultaat van deze confrontatie wordt de toeschouwers door een jongen op de voorgrond verkondigd, die zinvol een gesloten boek met het woord ‘Roma’ op de omslag vasthoudt.

Het tafereel speelt zich af in een architectonische ruimte die niet meer bestond op het moment dat het schilderij werd gemaakt. Mucha koos als centraal motief van de imaginaire ruimte een door de zon verlicht gotisch venster, met een maaswerk van een complexe hermetisch compositie van verbonden cirkels.