Koning Ottokar II van Bohemen

Mucha portretteerde koning Ottokar II van Bohemen, bekend als de ‘ijzeren en gouden koning’, tijdens de periode van zijn grootste roem, toen hij na zijn overwinning in de Slag van Kressenbrunn zijn macht versterkte en door gearrangeerde huwelijken vreedzame betrekkingen veilig stelde met de Hongaarse koning Bela IV.

Eerst huwde hij op 25 oktober 1261 in Bratislava Kunigunda, de schone kleindochter van de Hongaarse koning en dochter van de Russische prins Rostislav. Vervolgens hield hij op 5 oktober 1264 een grootse bruiloft voor zijn nicht Kunigunda van Brandenburg, die hij de jongste zoon van de Hongaarse koning, ook Bela genaamd, liet trouwen. Dit grootse feest, dat door heel Europa besproken werd, werd buiten aan de oever van de Donau gehouden, waar chique tenten werden opgezet om de ceremonies en het banket te huisvesten. Vele Koninklijke dignitarissen uit heel Europa namen deel - Ottokar II verzekerde de deelname vanuit het westen, Bela IV werd vergezeld door dignitarissen uit het oosten.

Van hen beeldde Mucha onder meer de koning Daniel van Galicië, de Servische koning Stefan Uroš en zijn zonen Dragutin en Milutin, de hertogen van Kroatië, Bosnië, Transsylvanië uit. Terwijl de oorspronkelijke betekenis van de gebeurtenis een ​​ alliantie tussen Bohemen en Hongarije moest bezegelen, veranderde Mucha in de Slavische Epos de geschiedenis en bedacht een verzameling van de heersers als formatie van een ‘unie van Slavische dynasten’. Deze verschuiving was bedoeld om het idee van de ‘Slavische solidariteit’ te versterken, die kunstmatig in veel historische taferelen in de Epos ingevoegd wordt.