Jan Milíč van Kroměříž

Mucha verwerkt een monumentale drieluik, ‘De magie van woorden’, in de totaalcompositie van de Slavische Epos. Het richt zich op de Boheemse en Moravische refor­mistische predikers van de 14de en 15de eeuw.

Het centrale horizontale schilderij is gewijd aan Jan Hus, het linke verticaal schilderij beeldt zijn voorganger Jan Milic van Kroměříž uit en het rechte behandelt Hus‘ opvolger Václav Koranda. Mucha besloot, een ​​beroemde daad van de eerste van dit trio te tonen, van de fenomenale prediker en ascetische Jan Milic van Kroměříž. Met niets dan de enorme kracht van zijn welsprekendheid slaagde Milić In 1372 erin, om een ​​vermeende driehonderd prostituees van Praag te overtuigen, zich te bekeren. Op het terrein van een voormalig bordeel, genaamd ‘Benátky’ (Venetië), gelegen in de Konviktská straat, bouwde hij met de hulp van Karel IV zijn ‘Jerusalem’ (een welwillende instelling), de kapel van de Heilige Maria Magdalena en een schuilplaats voor berouwvolle zondaars.

Mucha wees Milic een relatief minder prominente plaats toe in het tweede vlak van het schilderij en probeerde het effect van zijn woorden op de prostituees, die hun kleurrijke kleding en sieraden hebben afgeworpen en daarvoor witte kleding als symbool van zuiverheid dragen, vast te leggen. Als teken van berouw hebben zij zich verzameld op de plaats van het gesloopte huis van slechte reputatie, waar een nieuwe structuur wordt opgericht. In de lay-out van deze rijke figuratieve scène, de enige in de Slavische Epos waarin vrouwen overheersen, verwerkt Mucha zijn ervaringen met Secessionistische kunst, zowel in zijn spiraalvormig benadering van de compositie als ook in de gestileerde houdingen van de boetvaardige vrouwen. Steigers verheffen zich over de plaats van de ‘strijd met het vlees’, en daarop staat een architect die Milic's ‘Jerusalem’ ontwerpt.