De defensie van Szigetvár door Nikola Zrinski

De meest dramatische schilderij in de Slavische Epos is gewijd aan de heldenmoed van de Kroatische Ban (Lord) Nikola Šubić Zrinski, de commandant van de Hongaarse fort Szigetvár, waarvan de bewoners 1566 hun leven lieten in het verzet tegen de Ottomaanse inval in de Habsburgse gebieden.

Mucha koos een psychologisch climax in de strijd en beeldde de scène in het fort uit net voor de finale aanval, toen de verdedigers worden opgeroepen om hun leven te offeren. Hij schilderde de bewoners hoe zij een eed zweren aan Nikola Zrinski, die op de achtergrond van de scène staat. Ook vrouwen en kinderen bereiden zich voor op de strijd en klimmen op de steigers rond de hoge vestingtoren waarin het buskruit opgeslagen is. Op het hoogste punt staat de tweede vrouw van Zrinski, Eva van Rožmberk, klaar met een toorts. Ze wacht op het juiste moment, om de toorts in het buskruitvoorraad te smijten.

Mucha gebruikte de figuur van Eva om een Tsjechisch element in de scène in te brengen, hoewel Eva in werkelijkheid niet deel nam aan de verdediging van de vesting. Een donkere, verticale formatie verrijst op de voorgrond van de compositie: een kolom van zwarte rook belooft de totale vernietiging die zal volgen wanneer het kruit explodeert en zij symboliseert de nobele angst in het offer van de slachtoffers.

Het schilderij werd in mei 1914 voltooid en een jaar later voor het eerst gereproduceerd, begeleid door commentaar die het lijden van verleden gevechten vergeleek met het bloedvergieten van de oorlog in Europa op dat moment.