Na de Slag van Grunwald

Mucha’s keuze van een Poolse thema voor de Slavische Epos voerde hem naar de beroemde Slag bij Grunwald (Tannenberg) op 15 juli 1410.

In de slag versloeg het Pools-Litouwse leger, onder leiding van de Poolse koning Wladislaus Jagiello en zijn neef, de Litouwse groothertog Vytautas (Vitold), de eerder onoverwonnen Duitse Orde. Hoewel grote aantallen Boheemse en Moravische huurlingen aan beide kanten van de strijd vochten, bevinden zij zich in Mucha’s uitbeelding allemaal aan de kant van de Poolse en Litouwse eenheden en naast Russische soldaten: de Slag van Grunwald werd gebruikt als een voorbeeld van ‘de solidariteit van de noordelijke Slaven’. De overwinning van de Slavische bondgenoten over de Duitse vijand is niet afgeschilderd als een triomf. Integendeel, het tafereel draagt een pacifistische toon en drukt het verdriet van de overwinnaar over de verspilde levens uit.

Mucha koos ervoor, om het slagveld op de ochtend na een bloedige strijd uit te beelden. Witte mantels met zwarte kruisen bedekken het veld en onder de gevallen is de Grootmeester van de Duitse Orde Ulrich von Jungingen. Vanaf een heuvel kijkt Wladyslaus Jagiello met een melancholische uitdrukking neer op de vernietiging van de vijand. Links achter hem, in de buurt van de Groothertog Vitold, is er een eenheid van Boheemse en Moravische strijders, onder leiding van Jan Sokol van Lamberg. Mucha heeft Jan Žižka onder hen opgenomen, die wordt verondersteld deel te hebben genomen in de strijd. Aan de rechterkant leest een Russisch-orthodoxe bisschop een mis (panychida) voor de dode strijders van Smolensk, die hadden geholpen de overwinning te behalen.