De viering van Svantovit op Rügen

Mucha bedacht het thema van het heidense feest als een botsing tussen zorgeloze feestvreugde en het omineuze lot.

Hij liet zich inspireren door de geschiedenis van de Baltische Slaven. Hij was geïntrigeerd door hun cultus van Svantovit, gehouden op Kaap Arkona op Rügen, een voormalig bolwerk van Slavisch heidendom dat zich lang verzette tegen bekering tot het christen­dom. Elk jaar na de oogst werd een grote cult-festival georganiseerd op de kaap van Arkona, met gebeden, gezangen, en bloedige offers, waarna de priester met de goden communiceerde en profeteerde. Dit werd gevolgd door een uitbundige ritueel feest, met spelen en dansen. De christelijke Deense koning Valdemar vernietigde Svantovits standbeeld en tempel in 1168 en beëindigde de cultus.

Mucha’s weergave beeldt de festiviteiten op de vroege avond onder een open hemel uit, als achtergrond en contrapunt voor zijn gemythologiseerde scene van de toekomstige onderdrukking van de Slaven door de Germaanse stammen, die zich onderscheidt in schaal en tint van de aardse gebeurtenissen. De schaduwen van de Germaanse god Thor en zijn wolven, die de Slavische beschaving aan de Oostzee onderwierpen en geselden, blokken de hemel uit.

Mucha verplaatste het beeld van de vierkoppige god Svantovit - bij zijn attributen hoorde een hoorn vol wijn voor het maken van voorspellingen - van binnen in de tempel naar de kroon van een grote eik. De laatste Slavische krijger sterft op Svantovit zijn witte paard en Svantovit zelf neemt uit de hand van de krijger zijn heilige zwaard om de Slaven te verdedigen. De figuren van de muzikanten en een houthakker beloven de wedergeboorte van de Slavische volkeren in de kunst.