100 jaar Rijpenhofje
De woonvorm van het hofje heeft zich door vier eeuwen heen bewezen. De gedeelde openbare ruimte, het hof, schept een bijzonder groepsgevoel en voelt als een aangename overgang van de publieke ruimte van de grote, drukke stad naar de rust van de individuele woonruimte. Het hofjesconcept verbindt individuele met gezamenlijke leefruimte en staat nu model voor kwalitatief hoogstaand wonen. Eigenaren, beheerders en bewoners delen in de verantwoordelijkheid voor dit historische erfgoed. Tot deze moderne houding was het een lange weg...
Lustrum 2013
Hier vindt u informatie over de geschiedenis van het Rijpenhofje en de Huizen De Lely, die in 2013 het 100 jaar lustrum van het Rijpenhofje vierden. Verder vindt u hier informatie over hofjes in Amsterdam in het algemeen. De betekenis van hofjes vandaag wordt begrijpelijk uit hun verleden.
Dat ik in 2005 in het Rijpenhofje van de VDGA, de Verenigde Doopsgezinde Gemeente Amsterdam, mocht intrekken lijkt op een speling van het lot. Want tussen 1971 en 1990 werkte ik voor doopsgezinden in Wenen, Oostenrijk. De ideologische verschillen tussen doopsgezinden hier en daar lijken opmerkelijk. Nederlandse doopsgezinden mogen terecht ‘vrij in het christelijk geloven’ heten, Oostenrijkse echter behoudend evangelisch. De VDGA onderhoudt trouwens een mooie website:
Veel doopsgezinden blijken geïnteresseerd in hun geschiedenis. Op zoek naar hun wortels komen zij uit de hele wereld naar de Singelkerk in Amsterdam en staan soms versteld over Nederlandse vrijheid in geloof en praktijk. Menigeen bezoekt ook Witmarsum in Friesland, waar Menno Simons (1496 - 1561) in 1533 pastor werd. Hij werd de enige hervormer van Nederlandse bodem die een geloofsgemeenschap naliet die over de hele wereld is verspreid.
Vier tafels aan de voet van het ‘Menno Simons Monument’ in Witmarsum herinneren aan de hervormer:
Ter gedachtenis van Menno Simons. Geboren te Witmarsum 1496. 1536 Menno's uitgang uit het Pausdom.
Drie eeuwen lang vergaderden op deze plek de doopsgezinden van Witmarsum, c. a.
Niemand kan een ander fundament leggen, dan hetwelk gelegd is. Namelijk Jezus Christus. 1 Cor. 3:11. Levenswoord van Menno Simons.
Naar luid der overlevering sprak Menno Simons hier tot zijn eerste volgers.
De historische interesse van doopsgezinden ontmoette ik voor het eerst medio jaren zeventig. Toen kwam Margaret Epp (1913 - 2008) naar Wenen om haar verslag over een doopsgezinde opleving te schrijven. Zij was dolblij met mijn oude Amerikaanse tikmachine, precies haar model dat ze thuis had gelaten.
Het begrip ‘doopsgezind’ roept soms verwarring op, want vrijwel alle christelijke kerken dopen. In doopsgezinde kerken worden baby's vaak opgedragen aan God, in de hoop, dat zij later als mondige volwassenen ervoor kiezen zich te laten dopen. Andere kerken dopen baby's en hopen, dat zij later als mondige volwassen ‘belijdenis doen’ en de hoop van hun ouders ‘confirmeren’. De antropoloog herkent in beide praktijken zinvolle overgangsrituelen.